PROJEKTI GME (Projekti i Lindjes së Mesme të Madhe) NË FUNKSION: KARTA TË HESHTURA, LLOGARI TË THELLA
KILIÇ: Avancimi i Izraelit drejt portave të Damaskut, shënjestrimi i drejtpërdrejtë i Iranit duke përdorur lirshëm hapësirën ajrore siriane, tregon se ekuilibrat rajonalë janë tronditur plotësisht.
Bota nuk po formësohet më vetëm nga armët, por edhe nga hartat, valët e migrimit, operacionet mediatike dhe planet e maskuara si "ndërhyrje humanitare". Sot, ka një përshpejtim të dukshëm në ridizajnimin e Lindjes së Mesme dhe për fat të keq Turqia është në qendër të kësaj fushe shahu.
Axhenda po ndryshon aq shpejt sa kujtesa jonë kolektive është e zënë me një temë tjetër "urgjente" para se të kuptojmë se çfarë po ndodh. Megjithatë, kur shikojmë prapa në kohë, bëhet shumë më e qartë se ajo që po ndodh sot nuk është rastësi, por pjesë e një plani hap pas hapi.
Ecevit, Baykal dhe Kılıçdaroğlu: Rezistenca e SHBA-së ndaj SHBA-së
Për të kuptuar zhvillimet e sotme, duhet të kthehemi në fillim të viteve 2000. Kryeministri i kohës, Bülent Ecevit, refuzoi të hapte territorin turk për sulmin e SHBA-së ndaj Irakut. Ajo që ndodhi më pas është e njohur: kriza ekonomike, lufta psikologjike e zhvilluar përmes medias, incidenti i famshëm i arkës dhe përkeqësimi i shpejtë i shëndetit të Ecevit-it…
Një pamje e ngjashme u përjetua edhe gjatë Memorandumit të 1 Marsit të paraqitur në Parlament në vitin 2003. Kryetari i CHP-së së kohës, Deniz Baykal, siguroi refuzimin e memorandumit me mbështetjen e disa deputetëve të arsyeshëm të AKP-së. Rezultati? Baykal u eliminua nga politika menjëherë pas kësaj me një komplot me kasetë.
I treti nga këta shembuj ndodhi kohët e fundit. Kemal Kılıçdaroğlu këmbënguli se Pranvera Arabe nuk ishte një valë demokracie për popujt e rajonit, por një kurth që synonte ndarjen e Lindjes së Mesme, dhe se integriteti territorial i Sirisë në veçanti duhet të respektohet. Kur ky diskurs filloi të jetë efektiv, kur planet në Siri, një nga dominotë e fundit të Projektit të Lindjes së Mesme të Madhe, filluan të dështonin, i njëjti mekanizëm hyri në lojë: Kılıçdaroğlu u la gjithashtu mënjanë me një operacion lufte mediatike dhe psikologjike, dhe një kongres të organizuar nga brenda partisë së tij.
Minat, Refugjatët dhe Kufijtë e Hapur: Kostoja Reale e Otavës
Pjesëmarrja e Turqisë në Marrëveshjen e Otavës në vitin 2004 u paraqit si një "përgjegjësi humanitare". Megjithatë, vala e migrimit që filloi njëkohësisht me heqjen e minave në kufirin sirian ishte në fakt pjesë e një inxhinierie më të madhe. Zonat që thuhej se ishin hapur për bujqësi janë bërë qendra e kalimeve të paligjshme sot. Migrimi është shndërruar në një mjet strategjik që ndikon në sigurinë, strukturën e brendshme dhe politikën e jashtme të Turqisë përtej strukturës së saj demografike.
Siria dhe Irani: Një Perde e Re Po Hapet.
Që nga Ataturku dhe Inönü, politika e Turqisë në Lindjen e Mesme ka ndjekur një linjë të kujdesshme dhe balancuese. Ecevit, Baykal dhe Kılıçdaroğlu gjithashtu e kanë vazhduar këtë linjë. Megjithatë, sot, po kërkohet një hartë e re për të zëvendësuar këto balanca. Ndryshimi i qeverisë në Siri që ndodhi pothuajse pa konflikt dhe legjitimimi në Perëndim i aktorëve të shpallur "terroristë" pasqyrojnë një inxhinieri ndërkombëtare shumështresore. Avancimi i Izraelit drejt Damaskut dhe synimi i Iranit tregojnë se balancat në rajon janë shembur dhe se Irani është objektivi i radhës. Thirrja e Netanyahut për popullin që të ngrihet është një shenjë e qartë e përgatitjeve për ndërhyrje ushtarake.
CHP dhe Heshtja: Kush do ta Mbushë Boshllëkun?
CHP, e cila historikisht ka qenë institucioni më rezistent në Turqi ndaj ndërhyrjeve të jashtme, aktualisht është e zënë me debate të brendshme. Megjithatë, kjo gjendje introversioni është një nga dobësitë më të mëdha që mund të përjetohet ndërsa Turqia është e rrethuar. CHP duhet të braktisë axhendën artificiale të imponuar dhe të zhvillojë një vizion të ri të politikës së jashtme para se të jetë tepër vonë.
Projekti i Lindjes së Mesme të Madhe po funksionon, dhe po funksionon në mënyrë perfekte. Kjo vijë, e cila shtrihet nga Iraku në Siri dhe tani në Iran, ka potencialin ta tërheqë drejtpërdrejt Turqinë. Prandaj, uniteti kombëtar duhet të arrihet pa vonesë brenda; një politikë e re ekuilibri rajonal duhet të vendoset jashtë. Përndryshe, ky zjarr jo vetëm që do të mbetet përtej kufijve tanë, por do të arrijë edhe në pragun tonë. YeniArayış
TENCIONET E PANDERPRERA TURQI-GREQI: NJË RREZIKSHMERI APO BONUS PËR BALLKANIN A ËSHTË NJË LUFTË BRENDA PËR BRENDA NATO-S? APO NJË UKRAINË E DYTË? APO NJË AKROBACI POLITIKE PER PUSHTET TË BRENDSHËM?...
► BesaTime është portal interneti i Shtypit të Lirë, i Mendimit Ndryshe dhe Respektues i Etikës dhe Prencipeve të Shtypit. Ka për qëllim tju përcjellë të Interesuarve drejtë për së drejti; Lajmin, Informacionin, Analizen, Studimin, Kërkimin, Raportin e vërtetë dhe të pa-anshëm, në fushen; Strategjike, Politike, Ekonomike, Sociale, Diplomatike, Kulturore, Artistike, Sportive si dhe në çdo temë tjetër që i përket njeriut.
► BesaTime operon në fushën e informacionit dhe të shtypit në gjuhen Shqip, Turqisht dhe Anglisht, është e pavarur, nuk ka lidhje me asnjë organizatë, parti apo lëvizje politike, financohet vetëm nga themeluesit e vet. Është vazhdimësi e Think Tank Besa Strategy. Në përgjithësi vepron në të gjithë Botën, Bashkimin Evropian dhe Ballkanin. Në veçanti tregon intensivitet për çështje që kanë të bëjnë me Shqiptarët në Rajon dhe Turqinë. BesaTime në të njëjten kohë është portal ku Diaspora dhe Lobi Shqiptar në Turqi publikon.
►BesaTime është rrjet shqiptar i lajmeve, analizave dhe i mendimit strategjik, me seli në Izmir, Turqi. Rrjeti filloi pune më 28 nentor 2002 dhe mbulon lajmet botërore nga një këndvështrim objektiv. Çdo artikull i publikuar në portal mund të mos përputhet me idetë tona dhe për këtë arsye përgjegjësia i takon vetëm autorit.
► Kryeredaktori: Dr. Sokol Brahaj
Dizajn: CAN ARNAVUT - Kontakt: canarnavut@yandex.com